Α, η σύγχρονη κοινωνία! Εκεί που η γυναίκα μπορεί να είναι ό,τι θέλει… αρκεί να μαγειρεύει, να είναι αψεγάδιαστη, να μεγαλώνει παιδιά σαν να είναι μοντέλο διαφήμισης βιολογικών προϊόντων, να δουλεύει σαν σκλάβος χωρίς να διαμαρτύρεται, και φυσικά, να μην ξεχνάει να χαμογελάει σε κάθε περίσταση. Διότι μια γυναίκα που δεν χαμογελάει είναι, προφανώς, είτε υστερική είτε «δύσκολη» – και όλοι ξέρουμε ότι η κοινωνία λατρεύει τις δύσκολες γυναίκες… όπως οι γάτες το νερό.
Ας ξεκινήσουμε από την καριέρα. Η σύγχρονη κοινωνία μάς διαβεβαιώνει ότι οι γυναίκες έχουν πλέον ίσα δικαιώματα στην εργασία. Και έχει απόλυτο δίκιο! Μπορείς να κάνεις ό,τι δουλειά θέλεις – με τον μισό μισθό του άντρα συναδέλφου σου, φυσικά. Θες να γίνεις CEO; Φυσικά! Αρκεί να είσαι έτοιμη να αποδείξεις ότι δεν είσαι υπερβολικά συναισθηματική, αλλά ούτε και «ψυχρή σκύλα». Θες να κάνεις οικογένεια ενώ δουλεύεις; Εξαιρετική ιδέα! Αρκεί να μπορείς να ισορροπείς σαν ζογκλέρ, γιατί αν αποτύχεις να συνδυάσεις άψογα τα πάντα, τότε… συγγνώμη, αλλά είσαι ανεπαρκής.
Περνάμε στη μητρότητα, τη μέγιστη τιμή (ή καταδίκη) μιας γυναίκας. Η κοινωνία σου δίνει δύο επιλογές: να γίνεις μητέρα και να εγκαταλείψεις την προσωπικότητά σου για χάρη των παιδιών σου ή να μη γίνεις μητέρα και να αντιμετωπίσεις ερωτήσεις τύπου «μα καλά, δεν φοβάσαι ότι θα γεράσεις μόνη σου;». Εννοείται ότι αν γίνεις μητέρα, οφείλεις να μεγαλώσεις τέλεια παιδιά, να μαγειρεύεις βιολογικά γεύματα, να μην τους δώσεις ποτέ tablet (αλλά να είναι και ήσυχα, παρακαλώ!), και φυσικά, να χάσεις όλα τα κιλά της εγκυμοσύνης μέσα σε δύο εβδομάδες, αλλιώς μάλλον δεν προσπαθείς αρκετά.
Και μιας και αναφέραμε τα κιλά, ας μιλήσουμε για την εμφάνιση. Αν είσαι πολύ αδύνατη, «φάε κάτι, κορίτσι μου!». Αν έχεις καμπύλες, «πρόσεξε λίγο, να μη χαλάσεις το σώμα σου». Αν δεν βάφεσαι, «θα μπορούσες να περιποιείσαι λίγο τον εαυτό σου». Αν βάφεσαι πολύ, «μα ποιον προσπαθείς να εντυπωσιάσεις;». Η γυναίκα πρέπει να είναι πάντα όμορφη, αλλά με φυσικό τρόπο – που σημαίνει ώρες μακιγιάζ, αισθητικές επεμβάσεις και φίλτρα Instagram, αλλά χωρίς να το παραδέχεται, γιατί το σημαντικό είναι να δείχνεις όμορφη «χωρίς προσπάθεια».
Αν αποφασίσεις να κάνεις σχέση, προετοιμάσου για ένα μαραθώνιο αμφιβολιών. Μη δείξεις υπερβολικό ενδιαφέρον γιατί θα φανείς απελπισμένη, αλλά ούτε και υπερβολική αδιαφορία γιατί τότε θα σε θεωρήσουν ψυχρή. Να είσαι γλυκιά αλλά όχι πολύ, δυναμική αλλά όχι «απειλητική», να ξέρεις να μαγειρεύεις (γιατί, όπως όλοι ξέρουμε, ο έρωτας περνάει από το στομάχι… εκτός αν είσαι άντρας, τότε δεν χρειάζεται να ξέρεις ούτε να βράσεις αυγό). Αν χωρίσεις; Μάλλον ήσουν πολύ απαιτητική ή πολύ δεδομένη – οπότε κάπου φταις εσύ.
Όσο για τα δικαιώματα της γυναίκας, έχουν σημειωθεί τεράστιες πρόοδοι! Μπορείς πλέον να φοράς παντελόνι χωρίς να σε καίνε στην πυρά, να ψηφίζεις χωρίς να χρειάζεσαι την άδεια του συζύγου σου, και να οδηγείς χωρίς να σε κοιτάνε όλοι σαν να προσπαθείς να λύσεις το μυστήριο της ζωής. Αν είσαι αρκετά τυχερή, μπορεί να γλιτώσεις και τις σεξιστικές ερωτήσεις σε συνεντεύξεις τύπου «πότε σκέφτεσαι να κάνεις παιδιά;» (γιατί όλοι ξέρουμε ότι μια γυναίκα δεν προσλαμβάνεται με βάση τα προσόντα της, αλλά με βάση την πιθανότητα να πάρει άδεια μητρότητας).
Και φυσικά, υπάρχει και η σύγχρονη φεμινιστική αφύπνιση, που έρχεται με μία μικρή παγίδα: αν μιλήσεις για τα δικαιώματα των γυναικών, θα ακούσεις ένα «ε, καλά τώρα, φτάνει με τον φεμινισμό, έχουμε ίσα δικαιώματα». Αν δεν μιλήσεις, θα θεωρηθείς ότι δεν ενδιαφέρεσαι. Το τέλειο Catch-22!
Η θέση της γυναίκας στη σύγχρονη κοινωνία είναι μια συνεχής απόδειξη ότι πρέπει να είσαι τέλεια, χωρίς ποτέ να το δείχνεις. Να δουλεύεις σκληρά, να φαίνεσαι χαλαρή, να είσαι δυναμική αλλά όχι απειλητική, να μεγαλώνεις παιδιά σαν επαγγελματίας παιδαγωγός, να είσαι ελκυστική αλλά με «φυσικό» τρόπο, και κυρίως… να χαμογελάς.
Ευτυχώς, όμως, οι γυναίκες είναι πλάσματα εξαιρετικής αντοχής. Παρά τις παράλογες απαιτήσεις, συνεχίζουν να είναι οι αληθινές σούπερ ηρωίδες της καθημερινότητας – με ή χωρίς τακούνια, με ή χωρίς παιδιά, με ή χωρίς μακιγιάζ. Και ίσως, κάποια μέρα, η κοινωνία να καταλάβει ότι η γυναίκα δεν χρειάζεται να είναι τέλεια για να είναι αρκετή. Αλλά μέχρι τότε… χαμογέλα!
