Η σειρά CORPUS, εξελίχθηκε σαν μια προσπάθεια της ζωγράφου Τάνιας Δρογώση να ερευνήσει τα όρια ανάμεσα στο ανθρώπινο σώμα και το περιβάλλον του, στην συνθηκολόγηση μας, απέναντι στον δεσμώτη μας, στην προσπάθεια να θρυμματίσουμε τον κλωβό που κρατά την ύλη, δέσμια της φθαρτότητας μας.
Το σώμα αντρικό ή γυναικείο, απεικονίζεται σαν ένα μυικό αρθρωτό σύνολο, γεμάτο δυνάμεις που συστρέφονται γύρω από το κέντρο τους, στο εσωτερικό της ψυχής, έχοντας παράλληλα την διαρκή τάση να δραπευτεύσουν προς ένα ακαθόριστο και αχανές σύμπαν.
Αυτή είναι η αιώνια μάχη του ανθρώπου ως άτομο να ελευθερωθεί, να στροβιλισθεί και τελικά να ξεδιπλωθεί προς την περιπέτεια, σπάζοντας τα δεσμά και τα όρια του, ένας ύμνος στις εσωτερικές δυνάμεις.
Τα σώματα ή το σώμα φωτίζεται από ένα αυτόφωτο σύστημα, ο χώρος είναι μια καταιγίδα από συμβάντα και ήχους, η φθορά του χρόνου αγγίζει τόσο το σώμα, όσο και το χώρο. Τέλος, το άλλο μας μισό μας βρίσκει, μας στηρίζει, μας παγιδεύει ή μας ακυρώνει, έτσι τα σώματα γίνονται δύο και όχι ένα.
Προσπαθώντας να ακροβατήσει ανάμεσα στο ανεικονικό και στο παραστατικό, την χειρονομία και την χτισμένη σχεδόν τελετουργικά μορφή, αλλά σε μια παλέττα ιδιαίτερη, αυτήν την τρυφερής σκιάς, η Τάνια μας καλωσορίζει στον λυρικό χειρονομιακό της κόσμο μ’αυτήν την έκθεση.
Τα λόγια τα δανείστηκα από την εισαγωγή της εικαστικού Ράνιας Καπελιάρη. Ας απολαύσουμε τα έργα της: