Είναι από εκείνα τα απογεύματα που ξεκινάς για έναν καφέ αλλά καταλήγεις να γλεντοκοπάς σε πανηγύρι στα Τουρκοβόνια και να μυρίζεις τσίκνα σαρδέλας! Έτσι και εμείς!
Ντριν το τηλέφωνο και κανονίζουμε με την Δώρα για καφέ στο Passpartout- εκείνο το γνωστό μας στέκι στο Κολωνάκι. Ναι, αλλά πέντε παρά τέταρτο το απόγευμα και μάλιστα Σάββατο δεν πίνεις καφέ. Αν είσαι άνθρωπος νορμαλ σαν εμάς, πίνεις μόνο τεκίλες!!! Διότι με την Δώρα έχουμε γράψει χιλιόμετρα στην τεκίλα! Και εκεί που έχεις πιει μια, δυο, τρεις και εγώ δεν θυμάμαι πόσες, αποφασίζεις να πας στην γιορτή σαρδέλας κάπου στα Τουρκοβούνια.
Ναι, αλλά αν δεν κάνεις στάση και στο πιο decadence Goody’s στα Εξάρχεια για ένα Golden σκέτο, δίχως αίσθηση του τι τρως- δεν θα καταλάβεις τι πάει να πει 20:30 το βράδυ με διάθεση Ναπολέωντα!!!
Πάντως στα Τουρκοβούνια μόνο με gps πάει ένας κανονικός άνθρωπος! Ανηφόρα, κατηφόρα, στροφή ξανά μανά ανηφόρα και τσουπ καταλήγεις στα Ολυμπιακά ακίνητα. Κάνεις τον μαραθώνιο να παρκάρεις και με το που σε ριζώνουν για το που πέφτει το πανηγύρι, μένεις κόκκαλο όταν βλέπεις τον κόσμο που έχει κατακλύσει τον προαύλιο χώρο να γιορτάσει την σαρδέλα. Καλά δεν το συζητώ για την τσίκνα, νταχάου.
Σαν Τσικνοπέμπτη ένα πράγμα. Ουίσκι στο πλαστικό και σαρδέλα καθαρισμένη με χοντρό αλάτι. Τι άλλο θέλει ο άνθρωπος; Όσο για το ντύσιμο, όντως πανηγυριότικο! Lussile & Lucifair, βλεφαρίδα κάγκελο, κραγιόν στόκος και χείλια ροφού, γόβα/πέδιλο 12-ποντη με καλσόν, γιατί έκοβε και λίγο η δροσιά και δώσ’του καμάρι 3 μέτρα! Πάντως η πίστα ήταν busy με το που ξεκίνησε το βιολί! Αχ! Η Ελλάς καραγκούνα με στρας!!!
Όμως αυτά έχουν την χάρη τους! Πάντως το ευχαριστήθηκα όσο τίποτε άλλο για Σάββατο. Γιατί και τα δήθεν τα στημένα τα μπουζούκια δεν παλεύονται και πολύ!!! Τσίκνα σαρδέλας και πάλι τσίκνα!
Και εις άλλα με υγεία!
